возбуди

Macedonian edit

Pronunciation edit

IPA^(key): [ˈvɔzbudi]

Verb edit

возбуди • (vozbudi) third-singular present, pf (imperfective возбудува)

(transitive) to excite, arouse

Conjugation edit

Conjugation of возбуди (perfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	возбудел	возбудил	adjectival participle	возбуден
feminine	возбудела	возбудила	adverbial participle	—
neuter	возбудело	возбудило	verbal noun	—
plural	возбуделе	возбудиле	perfect participle	возбудено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	возбудам	возбудев	возбудив	—
2nd singular	возбудиш	возбудеше	возбуди	возбуди
3rd singular	возбуди	возбудеше	возбуди	—
1st plural	возбудиме	возбудевме	возбудивме	—
2nd plural	возбудите	возбудевте	возбудивте	возбудете
3rd plural	возбудат	возбудеа	возбудија	—
Compound tenses
perfect	сум возбудил		present of сум (except in the 3^rd person) + aorist l-participle
има-perfect	имам возбудено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев возбудил		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	имав возбудено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал возбудено		perfect of има + perfect participle
future	ќе возбудам		ќе + present
има-future	ќе имам возбудено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе возбудев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав возбудено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум возбудел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал возбудено		future reported of има + perfect participle
conditional	би возбудил		би + aorist l-participle
има-conditional	би имал возбудено		conditional of има + perfect participle

Russian edit

Pronunciation edit

IPA^(key): [vəzbʊˈdʲi]

Verb edit

возбуди́ • (vozbudí)

second-person singular imperative perfective of возбуди́ть (vozbudítʹ)