вучыцца

Belarusian

Etymology

From вучы́ць (vučýcʹ) +‎ -ся (-sja), from Old East Slavic учити (učiti) and сѧ (sę), from Proto-Slavic *učiti and *sę. Cognate with Russian учи́ться (učítʹsja), Ukrainian учи́тися (učýtysja).

Pronunciation

• IPA^(key): [vuˈt͡ʂɨt͡sːa]

Verb

вучы́цца • (vučýcca) impf (perfective вы́вучыцца or навучы́цца)

1. (intransitive) to learn, to study

   вучы́цца на ўла́сных (на сваі́х) памы́лках ― vučýcca na ŭlásnyx (na svaíx) pamýlkax ― to learn by own mistakes

Conjugation

Conjugation of вучы́цца (class 4c, imperfective, reflexive)

For declension of participles, see their entries. Adverbial participles are indeclinable.

imperfective aspect
infinitive	вучы́цца vučýcca
participles	present tense	past tense
active	—	—
passive	—	—
adverbial	ву́чачыся vúčačysja	вучы́ўшыся vučýŭšysja
	present tense	future tense
1st singular я	вучу́ся vučúsja	бу́ду вучы́цца búdu vučýcca
2nd singular ты	ву́чышся vúčyšsja	бу́дзеш вучы́цца búdzješ vučýcca
3rd singular ён / яна́ / яно́	ву́чыцца vúčycca	бу́дзе вучы́цца búdzje vučýcca
1st plural мы	ву́чымся vúčymsja	бу́дзем вучы́цца búdzjem vučýcca
2nd plural вы	ву́чыцеся vúčycjesja	бу́дзеце вучы́цца búdzjecje vučýcca
3rd plural яны́	ву́чацца vúčacca	бу́дуць вучы́цца búducʹ vučýcca
imperative	singular	plural
second-person	вучы́ся vučýsja	вучы́цеся vučýcjesja
past tense	singular	plural мы / вы / яны́
masculine я / ты / ён	вучы́ўся vučýŭsja	вучы́ліся vučýlisja
feminine я / ты / яна́	вучы́лася vučýlasja
neuter яно́	вучы́лася vučýlasja

References

• “вучыцца” in Belarusian–Russian dictionaries and Belarusian dictionaries at slounik.org