дига
Macedonian edit
Etymology edit
Inherited from Proto-Slavic *dvigati.
Pronunciation edit
Verb edit
дига • (diga) third-singular present, impf (perfective дигне)
- (transitive) to lift, raise
Conjugation edit
Conjugation of дига (imperfective, present in -а)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | дигал | — | adjectival participle | диган | ||
| feminine | дигала | — | adverbial participle | дигајќи | ||
| neuter | дигало | — | verbal noun | дигање | ||
| plural | дигале | — | perfect participle | дигано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | дигам | дигав | — | — | ||
| 2nd singular | дигаш | дигаше | — | дигај | ||
| 3rd singular | дига | дигаше | — | — | ||
| 1st plural | дигаме | дигавме | — | — | ||
| 2nd plural | дигате | дигавте | — | дигајте | ||
| 3rd plural | дигаат | дигаа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум дигал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам дигано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев дигал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав дигано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал дигано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе дигам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам дигано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе дигав | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав дигано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум дигал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал дигано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би дигал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал дигано | conditional of има + perfect participle | ||||