միութիւն
Old Armenian edit
Etymology edit
From մի (mi, “one”) + -ութիւն (-utʻiwn).
Noun edit
միութիւն • (miutʻiwn)
Declension edit
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | միութիւն (miutʻiwn) | միութիւնք (miutʻiwnkʻ) | |
| genitive | միութեան (miutʻean) | միութեանց (miutʻeancʻ) | |
| dative | միութեան (miutʻean) | միութեանց (miutʻeancʻ) | |
| accusative | միութիւն (miutʻiwn) | միութիւնս (miutʻiwns) | |
| ablative | միութենէ (miutʻenē) | միութեանց (miutʻeancʻ) | |
| instrumental | միութեամբ (miutʻeamb) | միութեամբք (miutʻeambkʻ) | |
| locative | միութեան (miutʻean) | միութիւնս (miutʻiwns) |
Descendants edit
- Armenian: միություն (miutʻyun)
References edit
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “միութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy