פֿײַפֿן
Yiddish edit
Etymology edit
From Middle High German pfīfen, from Old High German phīfōn, from onomatopoeic Latin pīpāre. Cognate to German pfeifen.
Pronunciation edit
Verb edit
פֿײַפֿן • (fayfn) (past participle געפֿײַפֿט (gefayft))
- to whistle
- Mordkhe Gebirtig, Reyzele
- פֿײַפֿן, זאָגט זי, איז נישט ייִדיש / עס פּאַסט בלויז פֿאַר זיי / גיב אַ צייכן פּראָסט אויף ייִדיש / איינס, צוויי, דרײַ
- fayfn, zogt zi, iz nisht yidish / es past bloyz far zey / gib a tseykhn prost oyf yidish / eyns, tsvey, dray
- (please add an English translation of this usage example)
- Mordkhe Gebirtig, Reyzele
- (+ אױף (oyf)) to not give a damn about
- כ'פֿײַף אױף יאָשקע.
- kh'fayf oyf yoshke.
- I don't give a damn about Yoshke.
Conjugation edit
Conjugation of פֿײַפֿן
| infinitive | פֿײַפֿן fayfn | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | פֿײַפֿנדיק fayfndik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| past participle | געפֿײַפֿט gefayft | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| auxiliary | האָבן hobn | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| present | איך פֿײַף ikh fayf |
מיר פֿײַפֿן mir fayfn | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| דו פֿײַפֿסט du fayfst |
איר פֿײַפֿט ir fayft | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ער פֿײַפֿט er fayft |
זיי פֿײַפֿן zey fayfn | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| imperative | פֿײַף (דו) fayf (du) |
פֿײַפֿט (איר) fayft (ir) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Composed forms
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Derived terms edit
- צופֿײַפֿן (tsufayfn)