Arabic edit

Root
ح ذ ر (ḥ-ḏ-r)

Verb edit

حَذِرَ (ḥaḏira) I, non-past يَحْذَرُ‎ (yaḥḏaru)

  1. (monotransitive) to watch out

Conjugation edit

Verb edit

حَذَّرَ (ḥaḏḏara) II, non-past يُحَذِّرُ‎ (yuḥaḏḏiru)

  1. (ditransitive) to warn, to admonish

Conjugation edit

Noun edit

حَذَر (ḥaḏarm

  1. verbal noun of حَذِرَ (ḥaḏira) (form I)

Declension edit

Noun edit

حِذْر (ḥiḏrm

  1. caution, care, precaution
    • 609–632 CE, Qur'an, 4:71:
      يَا أَيُّهَا ٱلَّذِينَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَكُمْ فَٱنْفِرُوا ثُبَاتٍ أَوِ ٱنْفِرُوا جَمِيعًا
      yā ʔayyuhā llaḏīna ʔāmanū ḵuḏū ḥiḏrakum fanfirū ṯubātin ʔawi nfirū jamīʕan
      (please add an English translation of this quotation)

Declension edit

Adjective edit

حَذِر (ḥaḏir) (feminine حَذِرَة (ḥaḏira), masculine plural حَذِرُونَ (ḥaḏirūna), feminine plural حَذِرَات (ḥaḏirāt))

  1. cautious, careful

Declension edit

South Levantine Arabic edit

Root
ح ذ ر
1 term

Etymology edit

Learned borrowing from Arabic حَذَّرَ (ḥaḏḏara).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ħað.ðar/, [ˈħað.ðar], [ˈħaz.zar]
  • (file)

Verb edit

حذّر (ḥaḏḏar) II (present بحذّر (biḥaḏḏer))

  1. to warn, to caution
    Synonyms: وعّى (waʕʕa), نبّه (nabbah)

Conjugation edit

    Conjugation of حذّر (ḥaḏḏar)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m حذّرت (ḥaḏḏart) حذّرت (ḥaḏḏart) حذّر (ḥaḏḏar) حذّرنا (ḥaḏḏarna) حذّرتو (ḥaḏḏartu) حذّرو (ḥaḏḏaru)
f حذّرتي (ḥaḏḏarti) حذّرت (ḥaḏḏarat)
present m بحذّر (baḥaḏḏer) بتحذّر (bitḥaḏḏer) بحذّر (biḥaḏḏer) منحذّر (minḥaḏḏer) بتحذّرو (bitḥaḏḏru) بحذّرو (biḥaḏḏru)
f بتحذّري (bitḥaḏḏri) بتحذّر (bitḥaḏḏer)
subjunctive m احذّر (aḥaḏḏer) تحذّر (tḥaḏḏer) يحذّر (yḥaḏḏer) نحذّر (nḥaḏḏer) تحذّرو (tḥaḏḏru) يحذّرو (yḥaḏḏru)
f تحذّري (tḥaḏḏri) تحذّر (tḥaḏḏer)
imperative m حذّر (ḥaḏḏer) حذّرو (ḥaḏḏru)
f حذّري (ḥaḏḏri)