رجعت
Arabic edit
Etymology 1 edit
Verb edit
- first-person singular past active of رَجَعَ (rajaʕa)
Verb edit
Verb edit
Verb edit
Etymology 2 edit
Verb edit
رَجَّعْتُ • (rajjaʕtu) (form II)
- first-person singular past active of رَجَّعَ (rajjaʕa)
Verb edit
رُجِّعْتُ • (rujjiʕtu) (form II)
- first-person singular past passive of رَجَّعَ (rajjaʕa)
Verb edit
رَجَّعْتَ • (rajjaʕta) (form II)
Verb edit
رُجِّعْتَ • (rujjiʕta) (form II)
Verb edit
رَجَّعْتِ • (rajjaʕti) (form II)
Verb edit
رُجِّعْتِ • (rujjiʕti) (form II)
Verb edit
رَجَّعَتْ • (rajjaʕat) (form II)
Verb edit
Ottoman Turkish edit
Etymology edit
Noun edit
رجعت • (ricat)
Descendants edit
- Turkish: ricat
Further reading edit
- Avery, Robert et al., editors (2013), “ricat”, in The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
- Kélékian, Diran (1911) “رجعت”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, pages 616–617