ركن
Arabic edit
Pronunciation edit
Noun edit
رُكْن • (rukn) m (plural أَرْكَان (ʔarkān) or أَرْكُن (ʔarkun)) (countable)
- the intersection of two surfaces or edges, a corner
- an object that joins two surfaces at a point, a cornerstone
- a fundamental idea, doctrine, or act
- أَرْكَانُ الْإِسْلَامِ الْخَمْسَة ― ʔarkānu al-ʔislāmi l-ḵamsa ― The Five Cornerstones of Islam.
- a fundamental idea, doctrine, or act
Declension edit
Declension of noun رُكْن (rukn)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | رُكْن rukn |
الرُّكْن ar-rukn |
رُكْن rukn |
Nominative | رُكْنٌ ruknun |
الرُّكْنُ ar-ruknu |
رُكْنُ ruknu |
Accusative | رُكْنًا ruknan |
الرُّكْنَ ar-rukna |
رُكْنَ rukna |
Genitive | رُكْنٍ ruknin |
الرُّكْنِ ar-rukni |
رُكْنِ rukni |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | رُكْنَيْن ruknayn |
الرُّكْنَيْن ar-ruknayn |
رُكْنَيْ ruknay |
Nominative | رُكْنَانِ ruknāni |
الرُّكْنَانِ ar-ruknāni |
رُكْنَا ruknā |
Accusative | رُكْنَيْنِ ruknayni |
الرُّكْنَيْنِ ar-ruknayni |
رُكْنَيْ ruknay |
Genitive | رُكْنَيْنِ ruknayni |
الرُّكْنَيْنِ ar-ruknayni |
رُكْنَيْ ruknay |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | أَرْكَان; أَرْكُن ʔarkān; ʔarkun |
الْأَرْكَان; الْأَرْكُن al-ʔarkān; al-ʔarkun |
أَرْكَان; أَرْكُن ʔarkān; ʔarkun |
Nominative | أَرْكَانٌ; أَرْكُنٌ ʔarkānun; ʔarkunun |
الْأَرْكَانُ; الْأَرْكُنُ al-ʔarkānu; al-ʔarkunu |
أَرْكَانُ; أَرْكُنُ ʔarkānu; ʔarkunu |
Accusative | أَرْكَانًا; أَرْكُنًا ʔarkānan; ʔarkunan |
الْأَرْكَانَ; الْأَرْكُنَ al-ʔarkāna; al-ʔarkuna |
أَرْكَانَ; أَرْكُنَ ʔarkāna; ʔarkuna |
Genitive | أَرْكَانٍ; أَرْكُنٍ ʔarkānin; ʔarkunin |
الْأَرْكَانِ; الْأَرْكُنِ al-ʔarkāni; al-ʔarkuni |
أَرْكَانِ; أَرْكُنِ ʔarkāni; ʔarkuni |
Descendants edit
- → Spanish: rincón
References edit
- “ركن” in Almaany
Hijazi Arabic edit
Root |
---|
ر ك ن |
2 terms |
Etymology 1 edit
Pronunciation edit
Noun edit
ركن • (rukun) f (construct state رُكْن (rukn), plural أَرْكان (ʔarkān))
Etymology 2 edit
From the root ر ك ن (r-k-n); “to leave”.
Pronunciation edit
Verb edit
ركن • (rakan) I (non-past يِرْكُن (yirkun))
Conjugation edit
Conjugation of ركن (rakan) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | ركنت (rakant) | ركنت (rakant) | ركن (rakan) | ركننا (rakanna) | ركنتوا (rakantu) | ركنوا (rakanu) | |
f | ركنتي (rakanti) | ركنت (rakanat) | ||||||
non-past | m | أركن (ʔarkun) | تركن (tirkun) | يركن (yirkun) | نركن (nirkun) | تركنوا (tirkunu) | يركنوا (yirkunu) | |
f | تركني (tirkuni) | تركن (tirkun) | ||||||
imperative | m | اركن (arkun) | اركنوا (arkunu) | |||||
f | اركني (arkuni) |
South Levantine Arabic edit
Root |
---|
ر ك ن |
1 term |
Pronunciation edit
Verb edit
ركن • (rakan) I (present بركن (birkin))
Conjugation edit
Conjugation of ركن (rakan) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
past | m | ركنت (rakant) | ركنت (rakant) | ركن (rakan) | ركننا (rakanna) | ركنتو (rakantu) | ركنو (rakanu) | |
f | ركنتي (rakanti) | ركنت (raknat) | ||||||
present | m | بركن (barkin) | بتركن (btirkin) | بركن (birkin) | منركن (mnirkin) | بتركنو (btirkinu) | بركنو (birkinu) | |
f | بتركني (btirkini) | بتركن (btirkin) | ||||||
subjunctive | m | أركن (ʔarkin) | تركن (tirkin) | يركن (yirkin) | نركن (nirkin) | تركنو (tirkinu) | يركنو (yirkinu) | |
f | تركني (tirkini) | تركن (tirkin) | ||||||
imperative | m | اركن (irkin) | اركنو (irkinu) | |||||
f | اركني (irkini) |