See also: شيد, سيد, and سید

Persian edit

Etymology edit

Inherited from Proto-Iranian *xšáytah (bright, shining).

Pronunciation edit

 

Readings
Classical reading? šēḏ
Dari reading? šēd
Iranian reading? šid
Tajik reading? šed

Adjective edit

شید (šêd)

  1. splendid, brilliant, bright, luminous

Noun edit

شید (šêd)

  1. shine, radiance

Derived terms edit

  • شیده (šêda, shine; bright, luminous)

References edit

  • Hayyim, Sulayman (1934) “شید”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim
  • Steingass, Francis Joseph (1892) “شيد”, in A Comprehensive Persian–English dictionary, London: Routledge & K. Paul, page 772
  • Vullers, Johann August (1856–1864) “شید”, in Lexicon Persico-Latinum etymologicum cum linguis maxime cognatis Sanscrita et Zendica et Pehlevica comparatum, e lexicis persice scriptis Borhâni Qâtiu, Haft Qulzum et Bahâri agam et persico-turcico Farhangi-Shuûrî confectum, adhibitis etiam Castelli, Meninski, Richardson et aliorum operibus et auctoritate scriptorum Persicorum adauctum[1] (in Latin), volume II, Gießen: J. Ricker, page 491a
  • Wolff, Fritz (1935) Glossar zu Firdosis Schahname[2] (in German), Berlin: Reichsdruckerei, page 584b

Ushojo edit

Etymology edit

From Urdu شہید (šahīd).

Noun edit

شید (šīd)

  1. martyr