ตระบัดสัตย์
Thai edit
Etymology edit
From ตระบัด (dtrà-bàt, “to ruin; to destroy”) + สัตย์ (sàt, “truth; truthfulness”).
Pronunciation edit
| Orthographic | ตระบัดสัตย์ t r a ɓ ạ ɗ s ạ t y ʻ | |
| Phonemic | ตฺระ-บัด-สัด t ̥ r a – ɓ ạ ɗ – s ạ ɗ | |
| Romanization | Paiboon | dtrà-bàt-sàt |
| Royal Institute | tra-bat-sat | |
| (standard) IPA(key) | /tra˨˩.bat̚˨˩.sat̚˨˩/(R) | |
Verb edit
ตระบัดสัตย์ • (dtrà-bàt-sàt) (abstract noun การตระบัดสัตย์)
- (elegant, idiomatic, intransitive) to break one's word; to break one's promise.