หูหนวกตาบอด
Thai edit
Etymology edit
From หูหนวก (hǔu-nùuak, “deaf”) + ตาบอด (dtaa-bɔ̀ɔt, “blind”).
Pronunciation edit
| Orthographic | หูหนวกตาบอด h ū h n w k t ā ɓ ɒ ɗ | |
| Phonemic | หู-หฺนวก-ตา-บอด h ū – h ̥ n w k – t ā – ɓ ɒ ɗ | |
| Romanization | Paiboon | hǔu-nùuak-dtaa-bɔ̀ɔt |
| Royal Institute | hu-nuak-ta-bot | |
| (standard) IPA(key) | /huː˩˩˦.nua̯k̚˨˩.taː˧.bɔːt̚˨˩/(R) | |
Adjective edit
หูหนวกตาบอด • (hǔu-nùuak-dtaa-bɔ̀ɔt) (abstract noun ความหูหนวกตาบอด)
- (idiomatic) deaf and blind: unwilling or refusing to perceive or understand; lacking perception, awareness, or judgement; not controlled by reason.
Related terms edit
- เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา
- ไม่ลืมหูลืมตา
- หลับหูหลับตา
- หูตามืดบอด
- หูทวนลม
- เอาหูไปนา เอาตาไปไร่ (ao-hǔu-bpai-naa ao-dtaa-bpai-râi)