ὀπάζω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /o.páz.dɔː/ → /oˈpa.zo/ → /oˈpa.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.páz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /oˈpa.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /oˈpa.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /oˈpa.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /oˈpa.zo/

Verb

ὀπάζω • (opázō)

1. to join (someone to someone else) as a companion, guide, escort, etc.
2. to cause to follow or accompany
3. to bestow, lend, confer
4. to follow hard upon, press upon
5. (in middle) to take (someone with oneself) as companion, guide, escort, etc.

Conjugation

   Present: ὀπᾰ́ζω, ὀπᾰ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὀπᾰ́ζω	ὀπᾰ́ζεις	ὀπᾰ́ζει	ὀπᾰ́ζετον	ὀπᾰ́ζετον	ὀπᾰ́ζομεν	ὀπᾰ́ζετε	ὀπᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	ὀπᾰ́ζω	ὀπᾰ́ζῃς	ὀπᾰ́ζῃ	ὀπᾰ́ζητον	ὀπᾰ́ζητον	ὀπᾰ́ζωμεν	ὀπᾰ́ζητε	ὀπᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	ὀπᾰ́ζοιμῐ	ὀπᾰ́ζοις	ὀπᾰ́ζοι	ὀπᾰ́ζοιτον	ὀπᾰζοίτην	ὀπᾰ́ζοιμεν	ὀπᾰ́ζοιτε	ὀπᾰ́ζοιεν
	imperative		ὄπᾰζε	ὀπᾰζέτω	ὀπᾰ́ζετον	ὀπᾰζέτων		ὀπᾰ́ζετε	ὀπᾰζόντων
middle/ passive	indicative	ὀπᾰ́ζομαι	ὀπᾰ́ζῃ, ὀπᾰ́ζει	ὀπᾰ́ζεται	ὀπᾰ́ζεσθον	ὀπᾰ́ζεσθον	ὀπᾰζόμεθᾰ	ὀπᾰ́ζεσθε	ὀπᾰ́ζονται
	subjunctive	ὀπᾰ́ζωμαι	ὀπᾰ́ζῃ	ὀπᾰ́ζηται	ὀπᾰ́ζησθον	ὀπᾰ́ζησθον	ὀπᾰζώμεθᾰ	ὀπᾰ́ζησθε	ὀπᾰ́ζωνται
	optative	ὀπᾰζοίμην	ὀπᾰ́ζοιο	ὀπᾰ́ζοιτο	ὀπᾰ́ζοισθον	ὀπᾰζοίσθην	ὀπᾰζοίμεθᾰ	ὀπᾰ́ζοισθε	ὀπᾰ́ζοιντο
	imperative		ὀπᾰ́ζου	ὀπᾰζέσθω	ὀπᾰ́ζεσθον	ὀπᾰζέσθων		ὀπᾰ́ζεσθε	ὀπᾰζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ὀπᾰ́ζειν				ὀπᾰ́ζεσθαι
participle	m	ὀπᾰ́ζων				ὀπᾰζόμενος
	f	ὀπᾰ́ζουσᾰ				ὀπᾰζομένη
	n	ὀπᾰ́ζον				ὀπᾰζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ὤπᾰζον, ὠπᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὤπᾰζον	ὤπᾰζες	ὤπᾰζε(ν)	ὠπᾰ́ζετον	ὠπᾰζέτην	ὠπᾰ́ζομεν	ὠπᾰ́ζετε	ὤπᾰζον
middle/ passive	indicative	ὠπᾰζόμην	ὠπᾰ́ζου	ὠπᾰ́ζετο	ὠπᾰ́ζεσθον	ὠπᾰζέσθην	ὠπᾰζόμεθᾰ	ὠπᾰ́ζεσθε	ὠπᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ὀπᾰ́σω, ὀπᾰ́σομαι, ὀπᾰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὀπᾰ́σω	ὀπᾰ́σεις	ὀπᾰ́σει	ὀπᾰ́σετον	ὀπᾰ́σετον	ὀπᾰ́σομεν	ὀπᾰ́σετε	ὀπᾰ́σουσῐ(ν)
	optative	ὀπᾰ́σοιμῐ	ὀπᾰ́σοις	ὀπᾰ́σοι	ὀπᾰ́σοιτον	ὀπᾰσοίτην	ὀπᾰ́σοιμεν	ὀπᾰ́σοιτε	ὀπᾰ́σοιεν
middle	indicative	ὀπᾰ́σομαι	ὀπᾰ́σῃ, ὀπᾰ́σει	ὀπᾰ́σεται	ὀπᾰ́σεσθον	ὀπᾰ́σεσθον	ὀπᾰσόμεθᾰ	ὀπᾰ́σεσθε	ὀπᾰ́σονται
	optative	ὀπᾰσοίμην	ὀπᾰ́σοιο	ὀπᾰ́σοιτο	ὀπᾰ́σοισθον	ὀπᾰσοίσθην	ὀπᾰσοίμεθᾰ	ὀπᾰ́σοισθε	ὀπᾰ́σοιντο
passive	indicative	ὀπᾰσθήσομαι	ὀπᾰσθήσῃ	ὀπᾰσθήσεται	ὀπᾰσθήσεσθον	ὀπᾰσθήσεσθον	ὀπᾰσθησόμεθᾰ	ὀπᾰσθήσεσθε	ὀπᾰσθήσονται
	optative	ὀπᾰσθησοίμην	ὀπᾰσθήσοιο	ὀπᾰσθήσοιτο	ὀπᾰσθήσοισθον	ὀπᾰσθησοίσθην	ὀπᾰσθησοίμεθᾰ	ὀπᾰσθήσοισθε	ὀπᾰσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ὀπᾰ́σειν			ὀπᾰ́σεσθαι		ὀπᾰσθήσεσθαι
participle	m	ὀπᾰ́σων			ὀπᾰσόμενος		ὀπᾰσθησόμενος
	f	ὀπᾰ́σουσᾰ			ὀπᾰσομένη		ὀπᾰσθησομένη
	n	ὀπᾰ́σον			ὀπᾰσόμενον		ὀπᾰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ὤπᾰσᾰ, ὠπᾰσᾰ́μην, ὠπᾰ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὤπᾰσᾰ	ὤπᾰσᾰς	ὤπᾰσε(ν)	ὠπᾰ́σᾰτον	ὠπᾰσᾰ́την	ὠπᾰ́σᾰμεν	ὠπᾰ́σᾰτε	ὤπᾰσᾰν
	subjunctive	ὀπᾰ́σω	ὀπᾰ́σῃς	ὀπᾰ́σῃ	ὀπᾰ́σητον	ὀπᾰ́σητον	ὀπᾰ́σωμεν	ὀπᾰ́σητε	ὀπᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	ὀπᾰ́σαιμῐ	ὀπᾰ́σειᾰς, ὀπᾰ́σαις	ὀπᾰ́σειε(ν), ὀπᾰ́σαι	ὀπᾰ́σαιτον	ὀπᾰσαίτην	ὀπᾰ́σαιμεν	ὀπᾰ́σαιτε	ὀπᾰ́σειᾰν, ὀπᾰ́σαιεν
	imperative		ὄπᾰσον	ὀπᾰσᾰ́τω	ὀπᾰ́σᾰτον	ὀπᾰσᾰ́των		ὀπᾰ́σᾰτε	ὀπᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ὠπᾰσᾰ́μην	ὠπᾰ́σω	ὠπᾰ́σᾰτο	ὠπᾰ́σᾰσθον	ὠπᾰσᾰ́σθην	ὠπᾰσᾰ́μεθᾰ	ὠπᾰ́σᾰσθε	ὠπᾰ́σᾰντο
	subjunctive	ὀπᾰ́σωμαι	ὀπᾰ́σῃ	ὀπᾰ́σηται	ὀπᾰ́σησθον	ὀπᾰ́σησθον	ὀπᾰσώμεθᾰ	ὀπᾰ́σησθε	ὀπᾰ́σωνται
	optative	ὀπᾰσαίμην	ὀπᾰ́σαιο	ὀπᾰ́σαιτο	ὀπᾰ́σαισθον	ὀπᾰσαίσθην	ὀπᾰσαίμεθᾰ	ὀπᾰ́σαισθε	ὀπᾰ́σαιντο
	imperative		ὄπᾰσαι	ὀπᾰσᾰ́σθω	ὀπᾰ́σᾰσθον	ὀπᾰσᾰ́σθων		ὀπᾰ́σᾰσθε	ὀπᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ὠπᾰ́σθην	ὠπᾰ́σθης	ὠπᾰ́σθη	ὠπᾰ́σθητον	ὠπᾰσθήτην	ὠπᾰ́σθημεν	ὠπᾰ́σθητε	ὠπᾰ́σθησᾰν
	subjunctive	ὀπᾰσθῶ	ὀπᾰσθῇς	ὀπᾰσθῇ	ὀπᾰσθῆτον	ὀπᾰσθῆτον	ὀπᾰσθῶμεν	ὀπᾰσθῆτε	ὀπᾰσθῶσῐ(ν)
	optative	ὀπᾰσθείην	ὀπᾰσθείης	ὀπᾰσθείη	ὀπᾰσθεῖτον, ὀπᾰσθείητον	ὀπᾰσθείτην, ὀπᾰσθειήτην	ὀπᾰσθεῖμεν, ὀπᾰσθείημεν	ὀπᾰσθεῖτε, ὀπᾰσθείητε	ὀπᾰσθεῖεν, ὀπᾰσθείησᾰν
	imperative		ὀπᾰ́σθητῐ	ὀπᾰσθήτω	ὀπᾰ́σθητον	ὀπᾰσθήτων		ὀπᾰ́σθητε	ὀπᾰσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ὀπᾰ́σαι			ὀπᾰ́σᾰσθαι		ὀπᾰσθῆναι
participle	m	ὀπᾰ́σᾱς			ὀπᾰσᾰ́μενος		ὀπᾰσθείς
	f	ὀπᾰ́σᾱσᾰ			ὀπᾰσᾰμένη		ὀπᾰσθεῖσᾰ
	n	ὀπᾰ́σᾰν			ὀπᾰσᾰ́μενον		ὀπᾰσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ὤπᾰκᾰ, ὤπᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὤπᾰκᾰ	ὤπᾰκᾰς	ὤπᾰκε(ν)	ὠπᾰ́κᾰτον	ὠπᾰ́κᾰτον	ὠπᾰ́κᾰμεν	ὠπᾰ́κᾰτε	ὠπᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ὠπᾰ́κω	ὠπᾰ́κῃς	ὠπᾰ́κῃ	ὠπᾰ́κητον	ὠπᾰ́κητον	ὠπᾰ́κωμεν	ὠπᾰ́κητε	ὠπᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	ὠπᾰ́κοιμῐ, ὠπᾰκοίην	ὠπᾰ́κοις, ὠπᾰκοίης	ὠπᾰ́κοι, ὠπᾰκοίη	ὠπᾰ́κοιτον	ὠπᾰκοίτην	ὠπᾰ́κοιμεν	ὠπᾰ́κοιτε	ὠπᾰ́κοιεν
	imperative		ὤπᾰκε	ὠπᾰκέτω	ὠπᾰ́κετον	ὠπᾰκέτων		ὠπᾰ́κετε	ὠπᾰκόντων
middle/ passive	indicative	ὤπᾰσμαι	ὤπᾰσαι	ὤπᾰσται	ὤπᾰσθον	ὤπᾰσθον	ὠπᾰ́σμεθᾰ	ὤπᾰσθε	ὠπᾰ́δᾰται
	subjunctive	ὠπᾰσμένος ὦ	ὠπᾰσμένος ᾖς	ὠπᾰσμένος ᾖ	ὠπᾰσμένω ἦτον	ὠπᾰσμένω ἦτον	ὠπᾰσμένοι ὦμεν	ὠπᾰσμένοι ἦτε	ὠπᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ὠπᾰσμένος εἴην	ὠπᾰσμένος εἴης	ὠπᾰσμένος εἴη	ὠπᾰσμένω εἴητον/εἶτον	ὠπᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	ὠπᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ὠπᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	ὠπᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ὤπᾰσο	ὠπᾰ́σθω	ὤπᾰσθον	ὠπᾰ́σθων		ὤπᾰσθε	ὠπᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ὠπᾰκέναι				ὠπᾰ́σθαι
participle	m	ὠπᾰκώς				ὠπᾰσμένος
	f	ὠπᾰκυῖᾰ				ὠπᾰσμένη
	n	ὠπᾰκός				ὠπᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ὠπᾰ́κειν, ὠπᾰ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὠπᾰ́κειν, ὠπᾰ́κη	ὠπᾰ́κεις, ὠπᾰ́κης	ὠπᾰ́κει(ν)	ὠπᾰ́κετον	ὠπᾰκέτην	ὠπᾰ́κεμεν	ὠπᾰ́κετε	ὠπᾰ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ὠπᾰ́σμην	ὤπᾰσο	ὤπᾰστο	ὤπᾰσθον	ὠπᾰ́σθην	ὠπᾰ́σμεθᾰ	ὤπᾰσθε	ὠπᾰ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ὀπάσσω, ὀπάσσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὀπάσσω	ὀπάσσεις	ὀπάσσει	ὀπάσσετον	ὀπάσσετον	ὀπάσσομεν	ὀπάσσετε	ὀπάσσουσῐ(ν)
	optative	ὀπάσσοιμῐ	ὀπάσσοισ(θᾰ)	ὀπάσσοι	ὀπάσσοιτον	ὀπασσοίτην	ὀπάσσοιμεν	ὀπάσσοιτε	ὀπάσσοιεν
middle	indicative	ὀπάσσομαι	ὀπάσσεαι	ὀπάσσεται	ὀπάσσεσθον	ὀπάσσεσθον	ὀπασσόμε(σ)θᾰ	ὀπάσσεσθε	ὀπάσσονται
	optative	ὀπασσοίμην	ὀπάσσοιο	ὀπάσσοιτο	ὀπάσσοισθον	ὀπασσοίσθην	ὀπασσοίμε(σ)θᾰ	ὀπάσσοισθε	ὀπασσοίᾰτο
		active			middle
infinitive		ὀπάσσειν/ὀπασσέμεν(αι)/ὀπασσμέναι			ὀπάσσεσθαι
participle	m	ὀπάσσων			ὀπασσόμενος
	f	ὀπάσσουσᾰ			ὀπασσομένη
	n	ὀπᾶσσον			ὀπασσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ὄπασᾰ, ὀπασᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὄπασᾰ	ὄπασᾰς	ὄπασε(ν)	ὀπάσᾰτον	ὀπασᾰ́την	ὀπάσᾰμεν	ὀπάσᾰτε	ὄπασᾰν
	subjunctive	ὀπάσω, ὀπάσωμῐ	ὀπάσῃς, ὀπάσῃσθᾰ	ὀπάσῃ, ὀπάσῃσῐ	ὀπάσητον	ὀπάσητον	ὀπάσωμεν	ὀπάσητε	ὀπάσωσῐ(ν)
	optative	ὀπάσαιμῐ	ὀπάσαις, ὀπάσαισθᾰ, ὀπάσειᾰς	ὀπάσειε(ν), ὀπάσαι	ὀπασεῖτον	ὀπασείτην	ὀπασεῖμεν	ὀπασεῖτε	ὀπασεῖεν
	imperative		ὄπασον	ὀπασᾰ́τω	ὀπάσᾰτον	ὀπασᾰ́των		ὀπάσᾰτε	ὀπασᾰ́ντων
middle	indicative	ὀπασᾰ́μην	ὀπάσᾰο	ὀπάσᾰτο	ὀπάσᾰσθον	ὀπασᾰ́σθην	ὀπασᾰ́με(σ)θᾰ	ὀπάσᾰσθε	ὀπάσᾰντο
	subjunctive	ὀπάσωμαι	ὀπάσηαι	ὀπάσηται	ὀπάσησθον	ὀπάσησθον	ὀπασώμε(σ)θᾰ	ὀπάσησθε	ὀπάσωνται
	optative	ὀπασαίμην	ὀπάσαιο	ὀπάσαιτο	ὀπάσαισθον	ὀπασαίσθην	ὀπασαίμε(σ)θᾰ	ὀπάσαισθε	ὀπασαίᾰτο
	imperative		ὄπασαι	ὀπασᾰ́σθω	ὀπάσᾰσθον	ὀπασᾰ́σθων		ὀπάσᾰσθε	ὀπασᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ὀπᾶσαι/ὀπασᾰ́μεν/ὀπασᾰμέναι			ὀπάσᾰσθαι
participle	m	ὀπάσᾱς			ὀπασᾰ́μενος
	f	ὀπάσᾱσᾰ			ὀπασᾰμένη
	n	ὀπᾶσᾰν			ὀπασᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ὄπασσᾰ, ὀπασσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ὄπασσᾰ	ὄπασσᾰς	ὄπασσε(ν)	ὀπάσσᾰτον	ὀπασσᾰ́την	ὀπάσσᾰμεν	ὀπάσσᾰτε	ὄπασσᾰν
	subjunctive	ὀπάσσω, ὀπάσσωμῐ	ὀπάσσῃς, ὀπάσσῃσθᾰ	ὀπάσσῃ, ὀπάσσῃσῐ	ὀπάσσητον	ὀπάσσητον	ὀπάσσωμεν	ὀπάσσητε	ὀπάσσωσῐ(ν)
	optative	ὀπάσσαιμῐ	ὀπάσσαις, ὀπάσσαισθᾰ, ὀπάσσειᾰς	ὀπάσσειε(ν), ὀπάσσαι	ὀπασσεῖτον	ὀπασσείτην	ὀπασσεῖμεν	ὀπασσεῖτε	ὀπασσεῖεν
	imperative		ὄπασσον	ὀπασσᾰ́τω	ὀπάσσᾰτον	ὀπασσᾰ́των		ὀπάσσᾰτε	ὀπασσᾰ́ντων
middle	indicative	ὀπασσᾰ́μην	ὀπάσσᾰο	ὀπάσσᾰτο	ὀπάσσᾰσθον	ὀπασσᾰ́σθην	ὀπασσᾰ́με(σ)θᾰ	ὀπάσσᾰσθε	ὀπάσσᾰντο
	subjunctive	ὀπάσσωμαι	ὀπάσσηαι	ὀπάσσηται	ὀπάσσησθον	ὀπάσσησθον	ὀπασσώμε(σ)θᾰ	ὀπάσσησθε	ὀπάσσωνται
	optative	ὀπασσαίμην	ὀπάσσαιο	ὀπάσσαιτο	ὀπάσσαισθον	ὀπασσαίσθην	ὀπασσαίμε(σ)θᾰ	ὀπάσσαισθε	ὀπασσαίᾰτο
	imperative		ὄπασσαι	ὀπασσᾰ́σθω	ὀπάσσᾰσθον	ὀπασσᾰ́σθων		ὀπάσσᾰσθε	ὀπασσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ὀπᾶσσαι/ὀπασσᾰ́μεν/ὀπασσᾰμέναι			ὀπάσσᾰσθαι
participle	m	ὀπάσσᾱς			ὀπασσᾰ́μενος
	f	ὀπάσσᾱσᾰ			ὀπασσᾰμένη
	n	ὀπᾶσσᾰν			ὀπασσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “ὀπάζω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ὀπάζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ὀπάζω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ὀπάζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ὀπάζω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • bestow idem, page 76.
  • give idem, page 360.
  • grant idem, page 369.
  • render idem, page 694.