See also: 锡杖

Chinese edit

tin cane, walking stick
trad. (錫杖)
simp. (锡杖)

Pronunciation edit


Noun edit

錫杖

  1. (Buddhism) Buddhist abbot's staff

Synonyms edit

Japanese edit

Kanji in this term
しゃく
Jinmeiyō
じょう
Jinmeiyō
goon

Etymology edit

Compound of (shaku, tin, stannum) +‎ (, staff).

Pronunciation edit

Noun edit

(しゃく)(じょう) (shakujōしやくぢやう (syakudyau)? (counter )

  1. (Buddhism, weaponry) A khakkhara; Buddhist monk's "sounding staff".

Synonyms edit

See also edit

References edit

  1. 1.0 1.1 1.2 Yamada, Tadao et al., editors (2011), 新明解国語辞典 [Shin Meikai Kokugo Jiten] (in Japanese), Seventh edition, Tōkyō: Sanseidō, →ISBN
  2. ^ Matsumura, Akira, editor (2006), 大辞林 [Daijirin] (in Japanese), Third edition, Tōkyō: Sanseidō, →ISBN

Korean edit

Hanja in this term

Noun edit

錫杖 (seokjang) (hangeul 석장)

  1. Hanja form? of 석장 (khakkhara).

Vietnamese edit

chữ Hán Nôm in this term

Noun edit

錫杖

  1. chữ Hán form of tích trượng (khakkhara).