Norbanus
Latin edit
Etymology edit
Norba (“a city in Latium”) + -ānus
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /norˈbaː.nus/, [nɔrˈbäːnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /norˈba.nus/, [norˈbäːnus]
Proper noun edit
Norbānus m (genitive Norbānī); second declension
- A resident of Norba
- The name of a Roman gēns, famously held by:
- Gaius Norbanus Flaccus, a Roman consul
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | Norbānus | Norbānī |
Genitive | Norbānī | Norbānōrum |
Dative | Norbānō | Norbānīs |
Accusative | Norbānum | Norbānōs |
Ablative | Norbānō | Norbānīs |
Vocative | Norbāne | Norbānī |
References edit
- Norbanus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.