Paradoxie
German edit
Etymology edit
Ultimately from Ancient Greek παραδοξία (paradoxía).
Pronunciation edit
Noun edit
Paradoxie f (genitive Paradoxie, plural Paradoxien)
- paradox
- Synonyms: Paradox, Widerspruch
- 1878, Friedrich Nietzsche, Menschliches, Allzumenschliches […] [Human, All Too Human][1], section 307:
- Geistreichen Personen braucht man mitunter, um sie für einen Satz zu gewinnen, denselben nur in der Form einer ungeheuerlichen Paradoxie vorzulegen.
- (please add an English translation of this quotation)
Declension edit
Declension of Paradoxie [feminine]
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | eine | die | Paradoxie | die | Paradoxien |
genitive | einer | der | Paradoxie | der | Paradoxien |
dative | einer | der | Paradoxie | den | Paradoxien |
accusative | eine | die | Paradoxie | die | Paradoxien |