German edit

Etymology edit

Ringel (ringlet, band) +‎ wühlen (to burrow).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈʁɪŋəlˌvyːlə/
  • Hyphenation: Rin‧gel‧wüh‧le

Noun edit

Ringelwühle f (genitive Ringelwühle, plural Ringelwühlen)

  1. ringed caecilian (a species of burrowing amphibians)

Declension edit

Further reading edit