absurdum
English edit
Etymology edit
Borrowed from Latin absurdum, neuter singular of absurdus (“discordant, harsh”).[1]
Pronunciation edit
- (Received Pronunciation) IPA(key): /əbˈsɝːd.m̩/
- (Received Pronunciation) IPA(key): /æbˈsɝd.m̩/, /əbˈsɝd.m̩/
Noun edit
absurdum (plural absurda)
- An illogical conclusion or state. [First attested in the mid 19th century.][1]
Related terms edit
Translations edit
References edit
- ↑ 1.0 1.1 Lesley Brown, editor-in-chief, William R. Trumble and Angus Stevenson, editors (2002), “absurdum”, in The Shorter Oxford English Dictionary on Historical Principles, 5th edition, Oxford, New York, N.Y.: Oxford University Press, →ISBN, page 10.
Latin edit
Adjective edit
absurdum
- inflection of absurdus:
Polish edit
Pronunciation edit
- IPA(key): /apˈsur.dum/
- (Middle Polish) IPA(key): /apˈsur.dum/
Audio (file) - Rhymes: -urdum
- Syllabification: ab‧sur‧dum
Noun edit
absurdum n