afkoelen

Dutch

Etymology

From af +‎ koelen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑfkulə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: af‧koe‧len

Verb

afkoelen

1. (ergative) to cool off, cool down

Conjugation

Conjugation of afkoelen (weak, separable)
infinitive	afkoelen
past singular	koelde af
past participle	afgekoeld
infinitive	afkoelen
gerund	afkoelen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	koel af	koelde af	afkoel	afkoelde
2nd person sing. (jij)	koelt af, koel af2	koelde af	afkoelt	afkoelde
2nd person sing. (u)	koelt af	koelde af	afkoelt	afkoelde
2nd person sing. (gij)	koelt af	koelde af	afkoelt	afkoelde
3rd person singular	koelt af	koelde af	afkoelt	afkoelde
plural	koelen af	koelden af	afkoelen	afkoelden
subjunctive sing.1	koele af	koelde af	afkoele	afkoelde
subjunctive plur.1	koelen af	koelden af	afkoelen	afkoelden
imperative sing.	koel af
imperative plur.1	koelt af
participles	afkoelend	afgekoeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Antonyms

• opwarmen
• verhitten

Derived terms

• afkoeling

Descendants

• Negerhollands: koel af

Anagrams

• koelen af