awæcnan
Old English edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
awæcnan
- to awaken
Conjugation edit
Conjugation of awæcnan (weak class 1)
infinitive | awæcnan | awæcnenne |
---|---|---|
indicative mood | present tense | past tense |
first person singular | awæcne | awæcnde, awæcnede |
second person singular | awæcnest | awæcndest, awæcnedest |
third person singular | awæcneþ | awæcnde, awæcnede |
plural | awæcnaþ | awæcndon, awæcnedon |
subjunctive | present tense | past tense |
singular | awæcne | awæcnde, awæcnede |
plural | awæcnen | awæcnden, awæcneden |
imperative | ||
singular | awæcne | |
plural | awæcnaþ | |
participle | present | past |
awæcnende | (ġe)awæcned |
Descendants edit
- English: awaken