balafiar
Catalan edit
Etymology edit
From the archaic expression venir a balàfia "to ransom, to obtain pardon for a captive", from Arabic بالْعَافِيَة (“with health”).
Verb edit
balafiar (first-person singular present balafio, first-person singular preterite balafií, past participle balafiat)
- (transitive) to squander
Conjugation edit
Conjugation of balafiar (first conjugation)
Derived terms edit
Further reading edit
- “balafiar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “balafiar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.