begroeien
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
begroeien
- (intransitive) to overgrow (e.g. with vegetation)
Inflection edit
Conjugation of begroeien (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | begroeien | |||
past singular | begroeide | |||
past participle | begroeid | |||
infinitive | begroeien | |||
gerund | begroeien n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | begroei | begroeide | ||
2nd person sing. (jij) | begroeit | begroeide | ||
2nd person sing. (u) | begroeit | begroeide | ||
2nd person sing. (gij) | begroeit | begroeide | ||
3rd person singular | begroeit | begroeide | ||
plural | begroeien | begroeiden | ||
subjunctive sing.1 | begroeie | begroeide | ||
subjunctive plur.1 | begroeien | begroeiden | ||
imperative sing. | begroei | |||
imperative plur.1 | begroeit | |||
participles | begroeiend | begroeid | ||
1) Archaic. |