bekostigen

Dutch

Etymology

From be- +‎ kost +‎ -igen, displacing older bekosten.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈkɔstəɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧kos‧ti‧gen

Verb

bekostigen

1. (transitive) to finance, to pay for

Conjugation

Conjugation of bekostigen (weak, prefixed)
infinitive	bekostigen
past singular	bekostigde
past participle	bekostigd
infinitive	bekostigen
gerund	bekostigen n
	present tense	past tense
1st person singular	bekostig	bekostigde
2nd person sing. (jij)	bekostigt, bekostig2	bekostigde
2nd person sing. (u)	bekostigt	bekostigde
2nd person sing. (gij)	bekostigt	bekostigde
3rd person singular	bekostigt	bekostigde
plural	bekostigen	bekostigden
subjunctive sing.1	bekostige	bekostigde
subjunctive plur.1	bekostigen	bekostigden
imperative sing.	bekostig
imperative plur.1	bekostigt
participles	bekostigend	bekostigd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• financieren

Derived terms

• bekostiging

Descendants

• Afrikaans: bekostig