bepraten

Dutch

Etymology

From be- +‎ praten.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈpraːtə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧pra‧ten
• Rhymes: -aːtən

Verb

bepraten

1. (transitive, informal) to talk over, discuss

Conjugation

Conjugation of bepraten (weak, prefixed)
infinitive	bepraten
past singular	bepraatte
past participle	bepraat
infinitive	bepraten
gerund	bepraten n
	present tense	past tense
1st person singular	bepraat	bepraatte
2nd person sing. (jij)	bepraat	bepraatte
2nd person sing. (u)	bepraat	bepraatte
2nd person sing. (gij)	bepraat	bepraatte
3rd person singular	bepraat	bepraatte
plural	bepraten	bepraatten
subjunctive sing.1	beprate	bepraatte
subjunctive plur.1	bepraten	bepraatten
imperative sing.	bepraat
imperative plur.1	bepraat
participles	bepratend	bepraat
1) Archaic.