bestemmen

See also: bestëmmen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch bestemmen. Equivalent to be- +‎ stemmen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈstɛmə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: be‧stem‧men
• Rhymes: -ɛmən

Verb

bestemmen

1. (transitive) to intend, destine

Inflection

Conjugation of bestemmen (weak, prefixed)
infinitive	bestemmen
past singular	bestemde
past participle	bestemd
infinitive	bestemmen
gerund	bestemmen n
	present tense	past tense
1st person singular	bestem	bestemde
2nd person sing. (jij)	bestemt	bestemde
2nd person sing. (u)	bestemt	bestemde
2nd person sing. (gij)	bestemt	bestemde
3rd person singular	bestemt	bestemde
plural	bestemmen	bestemden
subjunctive sing.1	bestemme	bestemde
subjunctive plur.1	bestemmen	bestemden
imperative sing.	bestem
imperative plur.1	bestemt
participles	bestemmend	bestemd
1) Archaic.

Derived terms

• bestemming