boeiend
Dutch edit
Etymology edit
From boeien.
Pronunciation edit
Adjective edit
boeiend (comparative boeiender, superlative boeiendst)
- captivating, interesting
- Hij vertelde een boeiend verhaal.
- He told an interesting story.
Inflection edit
Inflection of boeiend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | boeiend | |||
inflected | boeiende | |||
comparative | boeiender | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | boeiend | boeiender | het boeiendst het boeiendste | |
indefinite | m./f. sing. | boeiende | boeiendere | boeiendste |
n. sing. | boeiend | boeiender | boeiendste | |
plural | boeiende | boeiendere | boeiendste | |
definite | boeiende | boeiendere | boeiendste | |
partitive | boeiends | boeienders | — |
Synonyms edit
Interjection edit
boeiend
- (sarcastic) So what! Who cares!
- Hij zei dat mijn hondje in zijn tuin had geplast. Nou, boeiend!
- He said my dog had urinated in his garden. Seriously, who cares!
Alternative forms edit
Participle edit
boeiend
Inflection edit
Inflection of boeiend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | boeiend | |||
inflected | boeiende | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | boeiend boeiende | |||
indefinite | m./f. sing. | boeiende | ||
n. sing. | boeiend | |||
plural | boeiende | |||
definite | boeiende | |||
partitive | boeiends |