bogobórca

See also: bogobórcą

Polish

Alternative forms

• bogoburca

Etymology

From bóg +‎ -o- +‎ borzyć +‎ -ca. Compare Old Church Slavonic богоборьць (bogoborĭcĭ), Russian богобо́рец (bogobórec), Ukrainian богобо́рець (bohobórecʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): /bɔ.ɡɔˈbur.t͡sa/
• Rhymes: -urt͡sa
• Syllabification: bo‧go‧bór‧ca

Noun

bogobórca m pers

1. (obsolete) one who fights with god

Declension

Declension of bogobórca

	singular	plural
nominative	bogobórca	bogobórcy/bogobórce (deprecative)
genitive	bogobórcy	bogobórców
dative	bogobórcy	bogobórcom
accusative	bogobórcę	bogobórców
instrumental	bogobórcą	bogobórcami
locative	bogobórcy	bogobórcach
vocative	bogobórco	bogobórcy

Derived terms

adjective

• bogoburczy

 

Related terms

nouns

• bogobórstwo
• bogoburstwo

 

verbs

• borykać impf
• bróć impf
• burzyć impf

 

Further reading

• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “bogobórca”, in Słownik języka polskiego‎^[1] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 194