Etymology
edit
From Old Irish cenglaid (“binds, ties, fastens”), from cengal (“bond, tie, binding, fetter, fastening”), from Latin cingulum (“girdle, belt”).
Pronunciation
edit
ceangail (present analytic ceanglaíonn, future analytic ceanglóidh, verbal noun ceangal, past participle ceangailte)
- to tie, fasten, bind, join, connect
Conjugation
edit
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
ceanglaím
|
ceanglaíonn tú; ceanglaír†
|
ceanglaíonn sé, sí
|
ceanglaímid; ceanglaíonn muid
|
ceanglaíonn sibh
|
ceanglaíonn siad; ceanglaíd†
|
a cheanglaíonn; a cheanglaíos / a gceanglaíonn*; a gceanglaíos*
|
ceanglaítear
|
past
|
cheangail mé; cheanglaíos
|
cheangail tú; cheanglaís
|
cheangail sé, sí
|
cheanglaíomar; cheangail muid
|
cheangail sibh; cheanglaíobhair
|
cheangail siad; cheanglaíodar
|
a cheangail / ar cheangail*
|
ceanglaíodh
|
past habitual
|
cheanglaínn / gceanglaínn‡‡
|
cheanglaíteá / gceanglaíteᇇ
|
cheanglaíodh sé, sí / gceanglaíodh sé, s퇇
|
cheanglaímis; cheanglaíodh muid / gceanglaímis‡‡; gceanglaíodh muid‡‡
|
cheanglaíodh sibh / gceanglaíodh sibh‡‡
|
cheanglaídís; cheanglaíodh siad / gceanglaídís‡‡; gceanglaíodh siad‡‡
|
a cheanglaíodh / a gceanglaíodh*
|
cheanglaítí / gceanglaít퇇
|
future
|
ceanglóidh mé; ceanglód; ceanglóchaidh mé†
|
ceanglóidh tú; ceanglóir†; ceanglóchaidh tú†
|
ceanglóidh sé, sí; ceanglóchaidh sé, sí†
|
ceanglóimid; ceanglóidh muid; ceanglóchaimid†; ceanglóchaidh muid†
|
ceanglóidh sibh; ceanglóchaidh sibh†
|
ceanglóidh siad; ceanglóid†; ceanglóchaidh siad†
|
a cheanglóidh; a cheanglós; a cheanglóchaidh†; a cheanglóchas† / a gceanglóidh*; a gceanglós*; a gceanglóchaidh*†; a gceanglóchas*†
|
ceanglófar; ceanglóchar†
|
conditional
|
cheanglóinn; cheanglóchainn† / gceanglóinn‡‡; gceanglóchainn†‡‡
|
cheanglófá; cheanglóchthᆠ/ gceanglófᇇ; gceanglóchthᆇ‡
|
cheanglódh sé, sí; cheanglóchadh sé, sí† / gceanglódh sé, s퇇; gceanglóchadh sé, s톇‡
|
cheanglóimis; cheanglódh muid; cheanglóchaimis†; cheanglóchadh muid† / gceanglóimis‡‡; gceanglódh muid‡‡; gceanglóchaimis†‡‡; gceanglóchadh muid†‡‡
|
cheanglódh sibh; cheanglóchadh sibh† / gceanglódh sibh‡‡; gceanglóchadh sibh†‡‡
|
cheanglóidís; cheanglódh siad; cheanglóchadh siad† / gceanglóidís‡‡; gceanglódh siad‡‡; gceanglóchadh siad†‡‡
|
a cheanglódh; a cheanglóchadh† / a gceanglódh*; a gceanglóchadh*†
|
cheanglófaí; cheanglóchthaí† / gceanglófa퇇; gceanglóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go gceanglaí mé; go gceanglaíod†
|
go gceanglaí tú; go gceanglaír†
|
go gceanglaí sé, sí
|
go gceanglaímid; go gceanglaí muid
|
go gceanglaí sibh
|
go gceanglaí siad; go gceanglaíd†
|
—
|
go gceanglaítear
|
past
|
dá gceanglaínn
|
dá gceanglaíteá
|
dá gceanglaíodh sé, sí
|
dá gceanglaímis; dá gceanglaíodh muid
|
dá gceanglaíodh sibh
|
dá gceanglaídís; dá gceanglaíodh siad
|
—
|
dá gceanglaítí
|
imperative
|
ceanglaím
|
ceangail
|
ceanglaíodh sé, sí
|
ceanglaímis
|
ceanglaígí; ceanglaídh†
|
ceanglaídís
|
—
|
ceanglaítear
|
verbal noun
|
ceangal
|
past participle
|
ceangailte
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
edit
ceangail
- inflection of ceangal:
- vocative/genitive singular
- nominative/dative plural
Mutation
edit
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
ceangail
|
cheangail
|
gceangail
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
Further reading
edit
Scottish Gaelic
edit
Etymology
edit
From Old Irish cenglaid (“binds, ties, fastens”), from cengal (“bond, tie, binding, fetter, fastening”), from Latin cingulum (“girdle, belt”).
Pronunciation
edit
ceangail (past cheangail, future ceanglaidh, verbal noun ceangal, past participle ceangailte)
- tie, fasten, bind, join, connect
Derived terms
edit