civiel
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch civil, from Middle French civil, Old French civil, from Latin cīvīlis (“relating to a citizen”), from cīvis (“citizen”).
Pronunciation edit
Adjective edit
civiel (comparative civieler, superlative civielst)
Inflection edit
Inflection of civiel | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | civiel | |||
inflected | civiele | |||
comparative | civieler | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | civiel | civieler | het civielst het civielste | |
indefinite | m./f. sing. | civiele | civielere | civielste |
n. sing. | civiel | civieler | civielste | |
plural | civiele | civielere | civielste | |
definite | civiele | civielere | civielste | |
partitive | civiels | civielers | — |
Noun edit
civiel n (uncountable)
Descendants edit
- → Indonesian: sipil