col·ludir
Catalan edit
Etymology edit
Borrowed from Latin collūdere, with normal change of conjugation to -ir.
Verb edit
col·ludir (first-person singular present col·ludeixo, first-person singular preterite col·ludí, past participle col·ludit)
- to collude
Conjugation edit
Conjugation of col·ludir (third conjugation, with -eix-)
Related terms edit
Further reading edit
- “col·ludir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.