colonarius
Latin edit
Etymology edit
From colōnia (“land attached to a farm, estate”) + -ārius, from colōnus (“farmer; colonist”), from colō (“till, cultivate, worship”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ko.loːˈnaː.ri.us/, [kɔɫ̪oːˈnäːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ko.loˈna.ri.us/, [koloˈnäːrius]
Adjective edit
colōnārius (feminine colōnāria, neuter colōnārium); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | colōnārius | colōnāria | colōnārium | colōnāriī | colōnāriae | colōnāria | |
Genitive | colōnāriī | colōnāriae | colōnāriī | colōnāriōrum | colōnāriārum | colōnāriōrum | |
Dative | colōnāriō | colōnāriō | colōnāriīs | ||||
Accusative | colōnārium | colōnāriam | colōnārium | colōnāriōs | colōnāriās | colōnāria | |
Ablative | colōnāriō | colōnāriā | colōnāriō | colōnāriīs | |||
Vocative | colōnārie | colōnāria | colōnārium | colōnāriī | colōnāriae | colōnāria |
Synonyms edit
Related terms edit
References edit
- “colonarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- colonarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.