Latin edit

Etymology edit

From condiciō (condition, term), from condīcō (I agree upon, promise; fix), from con- (with) + dīcō (I say, speak).

Pronunciation edit

Adjective edit

condiciōnābilis (neuter condiciōnābile); third-declension two-termination adjective

  1. conditional

Declension edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative condiciōnābilis condiciōnābile condiciōnābilēs condiciōnābilia
Genitive condiciōnābilis condiciōnābilium
Dative condiciōnābilī condiciōnābilibus
Accusative condiciōnābilem condiciōnābile condiciōnābilēs
condiciōnābilīs
condiciōnābilia
Ablative condiciōnābilī condiciōnābilibus
Vocative condiciōnābilis condiciōnābile condiciōnābilēs condiciōnābilia

Related terms edit

References edit