Etymology
edit
Borrowed from Latin commināri.
Pronunciation
edit
- IPA(key): /kommiˈnaɾ/ [kõm.miˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: con‧mi‧nar
conminar (first-person singular present conmino, first-person singular preterite conminé, past participle conminado)
- (transitive) to threaten
- Synonym: amenazar
Conjugation
edit
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of conminar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
with infinitive conminar
|
dative
|
conminarme
|
conminarte
|
conminarle, conminarse
|
conminarnos
|
conminaros
|
conminarles, conminarse
|
accusative
|
conminarme
|
conminarte
|
conminarlo, conminarla, conminarse
|
conminarnos
|
conminaros
|
conminarlos, conminarlas, conminarse
|
|
with gerund conminando
|
dative
|
conminándome
|
conminándote
|
conminándole, conminándose
|
conminándonos
|
conminándoos
|
conminándoles, conminándose
|
accusative
|
conminándome
|
conminándote
|
conminándolo, conminándola, conminándose
|
conminándonos
|
conminándoos
|
conminándolos, conminándolas, conminándose
|
|
with informal second-person singular tú imperative conmina
|
dative
|
conmíname
|
conmínate
|
conmínale
|
conmínanos
|
not used
|
conmínales
|
accusative
|
conmíname
|
conmínate
|
conmínalo, conmínala
|
conmínanos
|
not used
|
conmínalos, conmínalas
|
|
with informal second-person singular vos imperative conminá
|
dative
|
conminame
|
conminate
|
conminale
|
conminanos
|
not used
|
conminales
|
accusative
|
conminame
|
conminate
|
conminalo, conminala
|
conminanos
|
not used
|
conminalos, conminalas
|
|
with formal second-person singular imperative conmine
|
dative
|
conmíneme
|
not used
|
conmínele, conmínese
|
conmínenos
|
not used
|
conmíneles
|
accusative
|
conmíneme
|
not used
|
conmínelo, conmínela, conmínese
|
conmínenos
|
not used
|
conmínelos, conmínelas
|
|
with first-person plural imperative conminemos
|
dative
|
not used
|
conminémoste
|
conminémosle
|
conminémonos
|
conminémoos
|
conminémosles
|
accusative
|
not used
|
conminémoste
|
conminémoslo, conminémosla
|
conminémonos
|
conminémoos
|
conminémoslos, conminémoslas
|
|
with informal second-person plural imperative conminad
|
dative
|
conminadme
|
not used
|
conminadle
|
conminadnos
|
conminaos
|
conminadles
|
accusative
|
conminadme
|
not used
|
conminadlo, conminadla
|
conminadnos
|
conminaos
|
conminadlos, conminadlas
|
|
with formal second-person plural imperative conminen
|
dative
|
conmínenme
|
not used
|
conmínenle
|
conmínennos
|
not used
|
conmínenles, conmínense
|
accusative
|
conmínenme
|
not used
|
conmínenlo, conmínenla
|
conmínennos
|
not used
|
conmínenlos, conmínenlas, conmínense
|
Derived terms
edit
Related terms
edit
Further reading
edit