English

edit

Etymology

edit

From Latin creditrix; equivalent to credit +‎ -trix.

Noun

edit

creditrix

  1. A female creditor.

Anagrams

edit

Latin

edit

Etymology

edit

From crēdō (loan, lend) +‎ -trīx (-tress, -eress).

Pronunciation

edit

Noun

edit

crēditrīx f (genitive crēditrīcis, masculine crēditor); third declension

  1. a female creditor

Declension

edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative crēditrīx crēditrīcēs
Genitive crēditrīcis crēditrīcum
Dative crēditrīcī crēditrīcibus
Accusative crēditrīcem crēditrīcēs
Ablative crēditrīce crēditrīcibus
Vocative crēditrīx crēditrīcēs
edit

Descendants

edit
  • Italian: creditrice

References

edit
  • creditrix”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • creditrix in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.