deridiculus
Latin edit
Etymology edit
dē- + rīdiculus (“laughable, silly”)
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /deː.riːˈdi.ku.lus/, [d̪eːriːˈd̪ɪkʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /de.riˈdi.ku.lus/, [d̪eriˈd̪iːkulus]
Adjective edit
dērīdiculus (feminine dērīdicula, neuter dērīdiculum); first/second-declension adjective
- very laughable, ridiculous
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dērīdiculus | dērīdicula | dērīdiculum | dērīdiculī | dērīdiculae | dērīdicula | |
Genitive | dērīdiculī | dērīdiculae | dērīdiculī | dērīdiculōrum | dērīdiculārum | dērīdiculōrum | |
Dative | dērīdiculō | dērīdiculō | dērīdiculīs | ||||
Accusative | dērīdiculum | dērīdiculam | dērīdiculum | dērīdiculōs | dērīdiculās | dērīdicula | |
Ablative | dērīdiculō | dērīdiculā | dērīdiculō | dērīdiculīs | |||
Vocative | dērīdicule | dērīdicula | dērīdiculum | dērīdiculī | dērīdiculae | dērīdicula |
Related terms edit
References edit
- “deridiculus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “deridiculus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers