See also: Duka and düka

English

edit

Etymology

edit

From Swahili duka, from Arabic دُكَّان (dukkān), from Aramaic דּוּכָּנָא (dukkānā, dais), from Akkadian 𒆠𒍇 (/⁠takkannu, dakkannu, dukkannu⁠/, dais, platform, bench; niche, bedroom, private chambers or quarters), ultimately from Sumerian 𒆠𒍇 (/⁠daggan⁠/, chamber, doorway or its frame, niche in a wall).

Noun

edit

duka (plural dukas)

  1. (Kenya) A shop, store.
    • 2012, Aidan Hartley, “Life at One Remove”, in Literary Review, section 404:
      This series [] was the only interesting reading material you could find on the half-empty shelves of Nairobi dukas that called themselves bookshops but mostly sold school texts and dust-coated magazines.

Anagrams

edit

Cebuano

edit

Pronunciation

edit
  • Hyphenation: du‧ka

Adjective

edit

duka

  1. tired; feeling the need for sleep
  2. inclined to drowse; heavy with sleepiness; lethargic; dozy
  3. disposing to sleep; lulling; soporific

Verb

edit

duka

  1. to induce sleep; to make someone drowsy or lethargic

Indonesian

edit

Etymology

edit

From Malay duka, from Pali dukkha, from Sanskrit दुःख (duḥkha).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /du.ka/
  • Hyphenation: du‧ka
  • Rhymes: -ka

Adjective

edit

duka

  1. sad

Synonyms

edit

Derived terms

edit

Further reading

edit

Javanese

edit

Romanization

edit

duka

  1. Romanization of ꦢꦸꦏ

Maltese

edit

Etymology

edit

Borrowed from Italian duca.

Pronunciation

edit

Noun

edit

duka m (plural duki, feminine dukessa)

  1. duke
edit

Manchu

edit

Romanization

edit

duka

  1. Romanization of ᡩᡠᡴᠠ

Mwani

edit

Etymology

edit

From Arabic دُكَّان (dukkān), from Aramaic דּוּכָּנָא (dukkānā, dais), from Akkadian 𒆠𒍇 (/⁠takkannu, dakkannu, dukkannu⁠/, dais, platform, bench; niche, bedroom, private chambers or quarters), ultimately from Sumerian 𒆠𒍇 (/⁠daggan⁠/, chamber, doorway or its frame, niche in a wall).

Noun

edit

duka class 5 (plural maduka)

  1. (Nsimbwa) shop

Synonyms

edit

Pangasinan

edit

Etymology

edit

Ultimately from Sanskrit दुःख (duḥkha).

Noun

edit

duká

  1. beggar

Polish

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈdu.ka/
  • Rhymes: -uka
  • Syllabification: du‧ka

Verb

edit

duka

  1. third-person singular present of dukać

Sakizaya

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /du.ˈka/, [du.ˈka]

Noun

edit

duka

  1. wound; cut

Sundanese

edit

Etymology

edit

Borrowed from Javanese duka (I don't know), short form of duka dalem (literally my sorrow). Ultimately from Sanskrit दुःख (duḥkha, sorrow, distress, grief).

Interjection

edit

duka

  1. I don't know
    Synonym: teuing
    "Terang bumina Pa Ujang, teu?" "Duka, pak. Abdi mah kirang terang."
    "Do you know Mr. Ujang's house?" "I don't know, sir. I don't [really] know much [about it]."

Swahili

edit
 
Swahili Wikipedia has an article on:
Wikipedia sw

Etymology

edit

Borrowed from Arabic دُكَّان (dukkān), from Aramaic דּוּכָּנָא (dukkānā, dais), from Akkadian 𒆠𒍇 (/⁠takkannu, dakkannu, dukkannu⁠/, dais, platform, bench; niche, bedroom, private chambers or quarters), ultimately from Sumerian 𒆠𒍇 (/⁠daggan⁠/, chamber, doorway or its frame, niche in a wall).

Pronunciation

edit
  • Audio (Kenya):(file)

Noun

edit

duka (ma class, plural maduka)

  1. shop (establishment that sells goods)

Descendants

edit
  • Kikuyu: nduka

Swedish

edit

Etymology

edit

duk +‎ -a

Verb

edit

duka (present dukar, preterite dukade, supine dukat, imperative duka)

  1. (sometimes with a particle, especially upp or fram) to set (a table; to arrange with dishes and cutlery)

Conjugation

edit

Derived terms

edit

References

edit

Turkish

edit
 
Turkish Wikipedia has an article on:
Wikipedia tr

Etymology

edit

Inherited from Ottoman Turkish دوقه (duka), from Italian duca, from Byzantine Greek δούκα (doúka). Doublet of dük

Noun

edit

duka (definite accusative dukayı, plural dukalar)

  1. duke
    Synonym: dük

Declension

edit
Inflection
Nominative duka
Definite accusative dukayı
Singular Plural
Nominative duka dukalar
Definite accusative dukayı dukaları
Dative dukaya dukalara
Locative dukada dukalarda
Ablative dukadan dukalardan
Genitive dukanın dukaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular dukam dukalarım
2nd singular dukan dukaların
3rd singular dukası dukaları
1st plural dukamız dukalarımız
2nd plural dukanız dukalarınız
3rd plural dukaları dukaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular dukamı dukalarımı
2nd singular dukanı dukalarını
3rd singular dukasını dukalarını
1st plural dukamızı dukalarımızı
2nd plural dukanızı dukalarınızı
3rd plural dukalarını dukalarını
Dative
Singular Plural
1st singular dukama dukalarıma
2nd singular dukana dukalarına
3rd singular dukasına dukalarına
1st plural dukamıza dukalarımıza
2nd plural dukanıza dukalarınıza
3rd plural dukalarına dukalarına
Locative
Singular Plural
1st singular dukamda dukalarımda
2nd singular dukanda dukalarında
3rd singular dukasında dukalarında
1st plural dukamızda dukalarımızda
2nd plural dukanızda dukalarınızda
3rd plural dukalarında dukalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular dukamdan dukalarımdan
2nd singular dukandan dukalarından
3rd singular dukasından dukalarından
1st plural dukamızdan dukalarımızdan
2nd plural dukanızdan dukalarınızdan
3rd plural dukalarından dukalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular dukamın dukalarımın
2nd singular dukanın dukalarının
3rd singular dukasının dukalarının
1st plural dukamızın dukalarımızın
2nd plural dukanızın dukalarınızın
3rd plural dukalarının dukalarının

Derived terms

edit
edit