Latin edit

Etymology edit

From dulcō (I sweeten) +‎ -tor, from dulcis (sweet).

Pronunciation edit

Noun edit

dulcātor m (genitive dulcātōris); third declension

  1. a sweetener

Declension edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative dulcātor dulcātōrēs
Genitive dulcātōris dulcātōrum
Dative dulcātōrī dulcātōribus
Accusative dulcātōrem dulcātōrēs
Ablative dulcātōre dulcātōribus
Vocative dulcātor dulcātōrēs

Related terms edit

References edit