dulciorelocus
Latin edit
Etymology edit
Coined by Laevius, from dulcis (“sweet”) + ōs (“mouth”) + loquor (“speak”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /dul.ki.oːˈre.lo.kus/, [d̪ʊɫ̪kioːˈrɛɫ̪ɔkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /dul.t͡ʃi.oˈre.lo.kus/, [d̪ul̠ʲt͡ʃioˈrɛːlokus]
Adjective edit
dulciōrelocus (feminine dulciōreloca, neuter dulciōrelocum); first/second-declension adjective
- speaking with a sweet mouth, speaking sweetly
- c. 177 CE, Aulus Gellius, Noctes Atticae 19.7:
- Cetera enim, quae videbantur nimium poetica, ex prosae orationis usu alieniora praetermisimus; veluti fuit quod de Nestore ait "trisaeclisenex" et "dulciorelocus", item quod de tumidis magnisque fluctibus "fluctibus," inquit, "multigrumis" et flumina gelu concreta "tegmine" esse "onychino" dixit et quae multiplica ludens conposuit, quale illud est, quod vituperones suos "subductisupercilicarptores" appellavit.
- But others we passed over as too poetic and unsuited to use in prose; for example, when he calls Nestor trisaeclisenex, or “an old man who had lived three generations” and dulciorelocus isle, or “that sweet-mouthed speaker,” when he calls great swelling waves multigruma, or “great-hillocked,” and says that rivers congealed by the cold have an onychinum tegimen, or “an onyx covering”; also his many humorous multiple compounds, as when he calls his detractors subductisupercilicarptores, or “carpers with raised eye-brows.”
- Cetera enim, quae videbantur nimium poetica, ex prosae orationis usu alieniora praetermisimus; veluti fuit quod de Nestore ait "trisaeclisenex" et "dulciorelocus", item quod de tumidis magnisque fluctibus "fluctibus," inquit, "multigrumis" et flumina gelu concreta "tegmine" esse "onychino" dixit et quae multiplica ludens conposuit, quale illud est, quod vituperones suos "subductisupercilicarptores" appellavit.
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dulciōrelocus | dulciōreloca | dulciōrelocum | dulciōrelocī | dulciōrelocae | dulciōreloca | |
Genitive | dulciōrelocī | dulciōrelocae | dulciōrelocī | dulciōrelocōrum | dulciōrelocārum | dulciōrelocōrum | |
Dative | dulciōrelocō | dulciōrelocō | dulciōrelocīs | ||||
Accusative | dulciōrelocum | dulciōrelocam | dulciōrelocum | dulciōrelocōs | dulciōrelocās | dulciōreloca | |
Ablative | dulciōrelocō | dulciōrelocā | dulciōrelocō | dulciōrelocīs | |||
Vocative | dulciōreloce | dulciōreloca | dulciōrelocum | dulciōrelocī | dulciōrelocae | dulciōreloca |
Synonyms edit
- (speaking sweetly): dulciloquus
Related terms edit
Related terms
References edit
- “dulciorelocus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dulciorelocus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.