eerzuchtig

Dutch

Etymology

From eerzucht (“ambition”) +‎ -ig (“-y”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌeːrˈzʏx.təx/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: eer‧zuch‧tig

Adjective

eerzuchtig (comparative eerzuchtiger, superlative eerzuchtigst)

1. ambitious (with negative connotations)

Inflection

Declension of eerzuchtig
uninflected	eerzuchtig
inflected	eerzuchtige
comparative	eerzuchtiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		eerzuchtig	eerzuchtiger	het eerzuchtigst het eerzuchtigste
indefinite	m./f. sing.	eerzuchtige	eerzuchtigere	eerzuchtigste
	n. sing.	eerzuchtig	eerzuchtiger	eerzuchtigste
	plural	eerzuchtige	eerzuchtigere	eerzuchtigste
definite		eerzuchtige	eerzuchtigere	eerzuchtigste
partitive		eerzuchtigs	eerzuchtigers	—