eindig
Dutch edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From eind (“end”) + -ig (“-y”).
Adjective edit
eindig (comparative eindiger, superlative eindigst)
Inflection edit
Inflection of eindig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | eindig | |||
inflected | eindige | |||
comparative | eindiger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | eindig | eindiger | het eindigst het eindigste | |
indefinite | m./f. sing. | eindige | eindigere | eindigste |
n. sing. | eindig | eindiger | eindigste | |
plural | eindige | eindigere | eindigste | |
definite | eindige | eindigere | eindigste | |
partitive | eindigs | eindigers | — |
Derived terms edit
Etymology 2 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb edit
eindig
- inflection of eindigen: