elektrocuteren
Dutch edit
Alternative forms edit
- electrocuteeren (archaic, superseded)
- electrocuteren (dated, superseded)
Etymology edit
Borrowed from English electrocute. Equivalent to a blend of elektro- + executeren.
Pronunciation edit
Verb edit
elektrocuteren
- (transitive) to electrocute
Inflection edit
Conjugation of elektrocuteren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | elektrocuteren | |||
past singular | elektrocuteerde | |||
past participle | geëlektrocuteerd | |||
infinitive | elektrocuteren | |||
gerund | elektrocuteren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | elektrocuteer | elektrocuteerde | ||
2nd person sing. (jij) | elektrocuteert | elektrocuteerde | ||
2nd person sing. (u) | elektrocuteert | elektrocuteerde | ||
2nd person sing. (gij) | elektrocuteert | elektrocuteerde | ||
3rd person singular | elektrocuteert | elektrocuteerde | ||
plural | elektrocuteren | elektrocuteerden | ||
subjunctive sing.1 | elektrocutere | elektrocuteerde | ||
subjunctive plur.1 | elektrocuteren | elektrocuteerden | ||
imperative sing. | elektrocuteer | |||
imperative plur.1 | elektrocuteert | |||
participles | elektrocuterend | geëlektrocuteerd | ||
1) Archaic. |