gówniarz

Polish

Etymology

From gówno +‎ -arz. Compare Macedonian гомнар (gomnar).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡuv.ɲaʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uvɲaʂ
• Syllabification: gów‧niarz

Noun

gówniarz m pers (female equivalent gówniara)

1. (vulgar, offensive) shithead, brat; immature youth

   Synonyms: see Thesaurus:urwis

Declension

Declension of gówniarz

	singular	plural
nominative	gówniarz	gówniarze
genitive	gówniarza	gówniarzy
dative	gówniarzowi	gówniarzom
accusative	gówniarza	gówniarzy
instrumental	gówniarzem	gówniarzami
locative	gówniarzu	gówniarzach
vocative	gówniarzu	gówniarze

Related terms

noun

• gówno

 

Further reading

• gówniarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• gówniarz in Polish dictionaries at PWN