gemmarius
Latin edit
Etymology edit
From gemma (“gem, jewel”) + -ārius (suffix forming relational adjectives and agent nouns).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ɡemˈmaː.ri.us/, [ɡɛmˈmäːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /d͡ʒemˈma.ri.us/, [d͡ʒemˈmäːrius]
Adjective edit
gemmārius (feminine gemmāria, neuter gemmārium); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | gemmārius | gemmāria | gemmārium | gemmāriī | gemmāriae | gemmāria | |
Genitive | gemmāriī | gemmāriae | gemmāriī | gemmāriōrum | gemmāriārum | gemmāriōrum | |
Dative | gemmāriō | gemmāriō | gemmāriīs | ||||
Accusative | gemmārium | gemmāriam | gemmārium | gemmāriōs | gemmāriās | gemmāria | |
Ablative | gemmāriō | gemmāriā | gemmāriō | gemmāriīs | |||
Vocative | gemmārie | gemmāria | gemmārium | gemmāriī | gemmāriae | gemmāria |
Noun edit
gemmārius m (genitive gemmāriī or gemmārī); second declension
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | gemmārius | gemmāriī |
Genitive | gemmāriī gemmārī1 |
gemmāriōrum |
Dative | gemmāriō | gemmāriīs |
Accusative | gemmārium | gemmāriōs |
Ablative | gemmāriō | gemmāriīs |
Vocative | gemmārie | gemmāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References edit
- “gemmarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- gemmarius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- gemmarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.