gewillig
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch gewillich, ghewillich, ghewillech, from gewille + -ich.
Pronunciation edit
Adjective edit
gewillig (comparative gewilliger, superlative gewilligst)
Inflection edit
Inflection of gewillig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | gewillig | |||
inflected | gewillige | |||
comparative | gewilliger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | gewillig | gewilliger | het gewilligst het gewilligste | |
indefinite | m./f. sing. | gewillige | gewilligere | gewilligste |
n. sing. | gewillig | gewilliger | gewilligste | |
plural | gewillige | gewilligere | gewilligste | |
definite | gewillige | gewilligere | gewilligste | |
partitive | gewilligs | gewilligers | — |
Derived terms edit
Descendants edit
Adverb edit
gewillig