glansrijk

Dutch

Etymology

Compound of glans +‎ rijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɣlɑns.rɛi̯k/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: glans‧rijk

Adjective

glansrijk (comparative glansrijker, superlative glansrijkst)

1. fantastic, brilliant, with flying colours
2. shining, resplendent

Inflection

Declension of glansrijk
uninflected	glansrijk
inflected	glansrijke
comparative	glansrijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		glansrijk	glansrijker	het glansrijkst het glansrijkste
indefinite	m./f. sing.	glansrijke	glansrijkere	glansrijkste
	n. sing.	glansrijk	glansrijker	glansrijkste
	plural	glansrijke	glansrijkere	glansrijkste
definite		glansrijke	glansrijkere	glansrijkste
partitive		glansrijks	glansrijkers	—