Esperanto edit

Pronunciation edit

  • (file)

Noun edit

groto (accusative singular groton, plural grotoj, accusative plural grotojn)

  1. grotto

Galician edit

Etymology edit

Perhaps ultimately from Latin crypta. Compare gruta.[1]

Pronunciation edit

Noun edit

groto m (plural grotos)

  1. a small mire, quagmire or bog, usually caused by a spring; a muddy pool
    Synonyms: bulleiro, illó, trollo

References edit

  • grota” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • groto” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • groto” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • groto” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
  1. ^ Cf. Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “gruta”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos

Romanian edit

Pronunciation edit

Noun edit

groto f

  1. vocative singular of grotă

Sranan Tongo edit

Etymology edit

From Dutch gort.

Noun edit

groto

  1. pearl barley