haikailu
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
haikailu
Declension edit
Inflection of haikailu (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | haikailu | haikailut | ||
genitive | haikailun | haikailujen haikailuiden haikailuitten | ||
partitive | haikailua | haikailuja haikailuita | ||
illative | haikailuun | haikailuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | haikailu | haikailut | ||
accusative | nom. | haikailu | haikailut | |
gen. | haikailun | |||
genitive | haikailun | haikailujen haikailuiden haikailuitten | ||
partitive | haikailua | haikailuja haikailuita | ||
inessive | haikailussa | haikailuissa | ||
elative | haikailusta | haikailuista | ||
illative | haikailuun | haikailuihin | ||
adessive | haikailulla | haikailuilla | ||
ablative | haikailulta | haikailuilta | ||
allative | haikailulle | haikailuille | ||
essive | haikailuna | haikailuina | ||
translative | haikailuksi | haikailuiksi | ||
abessive | haikailutta | haikailuitta | ||
instructive | — | haikailuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading edit
- “haikailu”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02