Hungarian edit

Etymology edit

halad +‎ -ék[1]

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈhɒlɒdeːk]
  • Hyphenation: ha‧la‧dék
  • Rhymes: -eːk

Noun edit

haladék (plural haladékok)

  1. reprieve, respite, delay, grace (allowance of time)

Declension edit

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative haladék haladékok
accusative haladékot haladékokat
dative haladéknak haladékoknak
instrumental haladékkal haladékokkal
causal-final haladékért haladékokért
translative haladékká haladékokká
terminative haladékig haladékokig
essive-formal haladékként haladékokként
essive-modal
inessive haladékban haladékokban
superessive haladékon haladékokon
adessive haladéknál haladékoknál
illative haladékba haladékokba
sublative haladékra haladékokra
allative haladékhoz haladékokhoz
elative haladékból haladékokból
delative haladékról haladékokról
ablative haladéktól haladékoktól
non-attributive
possessive - singular
haladéké haladékoké
non-attributive
possessive - plural
haladékéi haladékokéi
Possessive forms of haladék
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. haladékom haladékaim
2nd person sing. haladékod haladékaid
3rd person sing. haladéka haladékai
1st person plural haladékunk haladékaink
2nd person plural haladékotok haladékaitok
3rd person plural haladékuk haladékaik

Derived terms edit

References edit

  1. ^ haladék in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN.  (See also its 2nd edition.)

Further reading edit

  • haladék in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN