hockeyen
Dutch edit
Etymology edit
From hockey.
Pronunciation edit
Verb edit
hockeyen
- (intransitive) to play hockey, to play field hockey
Inflection edit
Inflection of hockeyen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | hockeyen | |||
past singular | hockeyde | |||
past participle | gehockeyd | |||
infinitive | hockeyen | |||
gerund | hockeyen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | hockey | hockeyde | ||
2nd person sing. (jij) | hockeyt | hockeyde | ||
2nd person sing. (u) | hockeyt | hockeyde | ||
2nd person sing. (gij) | hockeyt | hockeyde | ||
3rd person singular | hockeyt | hockeyde | ||
plural | hockeyen | hockeyden | ||
subjunctive sing.1 | hockeye | hockeyde | ||
subjunctive plur.1 | hockeyen | hockeyden | ||
imperative sing. | hockey | |||
imperative plur.1 | hockeyt | |||
participles | hockeyend | gehockeyd | ||
1) Archaic. |
Norwegian Bokmål edit
Noun edit
hockeyen m
Norwegian Nynorsk edit
Noun edit
hockeyen m