inrijden

Dutch edit

From Middle Dutch inriden. Equivalent to in +‎ rijden.

inrijden

(transitive) to drive or ride into
Ze reden met hun paarden de stal in.
They rode their horses into the stable.

Een dronken bestuurder is met zijn auto een woonhuis ingereden.
A drunk driver has driven into a house with his car.
(transitive) to run in (a vehicle or its engine)
Deze auto moet nog ingereden worden.
This car still has to be run in.
(intransitive, transitive) to drive or ride into the direction of (someone or something), potentially colliding [+ op (object)]
De ridder reed in op zijn opponent.
The knight rode toward his opponent.

De verwarde dame reed haar scootmobiel in op een betonblok.
The confused lady drove her rascal scooter against a concrete block.

Conjugation of inrijden (strong class 1, separable)
infinitive	inrijden
past singular	reed in
past participle	ingereden
infinitive	inrijden
gerund	inrijden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	rijd in	reed in	inrijd	inreed
2nd person sing. (jij)	rijdt in	reed in	inrijdt	inreed
2nd person sing. (u)	rijdt in	reed in	inrijdt	inreed
2nd person sing. (gij)	rijdt in	reedt in	inrijdt	inreedt
3rd person singular	rijdt in	reed in	inrijdt	inreed
plural	rijden in	reden in	inrijden	inreden

subjunctive sing.¹	rijde in	rede in	inrijde	inrede
subjunctive plur.¹	rijden in	reden in	inrijden	inreden

imperative sing.	rijd in
imperative plur.¹	rijdt in

participles	inrijdend	ingereden
¹⁾ Archaic.

inrijden