Latin edit

Etymology edit

From in- +‎ stinguō.

Pronunciation edit

Verb edit

īnstinguō (present infinitive īnstinguere, perfect active īnstīnxī, supine īnstīnctum); third conjugation

  1. to excite, arouse, instigate, stimulate, enflame
    Synonyms: excitō, urgeō, īnstīgō, exciō, irrītō, stimulō, sollicitō, percieō, concieō, cieō, concitō, impellō, īnflammō, incendō, moveō, mōlior, adhortor, ērigō
    Antonyms: domō, lēniō, sōpiō, sēdō, dēlēniō, restinguō, plācō, coerceō, mītigō, commītigō, ēlevō, levō, allevō, alleviō

Conjugation edit

   Conjugation of īnstinguō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present īnstinguō īnstinguis īnstinguit īnstinguimus īnstinguitis īnstinguunt
imperfect īnstinguēbam īnstinguēbās īnstinguēbat īnstinguēbāmus īnstinguēbātis īnstinguēbant
future īnstinguam īnstinguēs īnstinguet īnstinguēmus īnstinguētis īnstinguent
perfect īnstinxī īnstinxistī īnstinxit īnstinximus īnstinxistis īnstinxērunt,
īnstinxēre
pluperfect īnstinxeram īnstinxerās īnstinxerat īnstinxerāmus īnstinxerātis īnstinxerant
future perfect īnstinxerō īnstinxeris īnstinxerit īnstinxerimus īnstinxeritis īnstinxerint
passive present īnstinguor īnstingueris,
īnstinguere
īnstinguitur īnstinguimur īnstinguiminī īnstinguuntur
imperfect īnstinguēbar īnstinguēbāris,
īnstinguēbāre
īnstinguēbātur īnstinguēbāmur īnstinguēbāminī īnstinguēbantur
future īnstinguar īnstinguēris,
īnstinguēre
īnstinguētur īnstinguēmur īnstinguēminī īnstinguentur
perfect īnstīnctus + present active indicative of sum
pluperfect īnstīnctus + imperfect active indicative of sum
future perfect īnstīnctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present īnstinguam īnstinguās īnstinguat īnstinguāmus īnstinguātis īnstinguant
imperfect īnstinguerem īnstinguerēs īnstingueret īnstinguerēmus īnstinguerētis īnstinguerent
perfect īnstinxerim īnstinxerīs īnstinxerit īnstinxerīmus īnstinxerītis īnstinxerint
pluperfect īnstinxissem īnstinxissēs īnstinxisset īnstinxissēmus īnstinxissētis īnstinxissent
passive present īnstinguar īnstinguāris,
īnstinguāre
īnstinguātur īnstinguāmur īnstinguāminī īnstinguantur
imperfect īnstinguerer īnstinguerēris,
īnstinguerēre
īnstinguerētur īnstinguerēmur īnstinguerēminī īnstinguerentur
perfect īnstīnctus + present active subjunctive of sum
pluperfect īnstīnctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present īnstingue īnstinguite
future īnstinguitō īnstinguitō īnstinguitōte īnstinguuntō
passive present īnstinguere īnstinguiminī
future īnstinguitor īnstinguitor īnstinguuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives īnstinguere īnstinxisse īnstīnctūrum esse īnstinguī īnstīnctum esse īnstīnctum īrī
participles īnstinguēns īnstīnctūrus īnstīnctus īnstinguendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
īnstinguendī īnstinguendō īnstinguendum īnstinguendō īnstīnctum īnstīnctū

Derived terms edit

References edit

  • instinguo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • instinguo in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung
  • instinguo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press